امام سجاد(ع) میفرمایند: «أيُّما مُؤمِنٍ دَمِعَت عَيناهُ لِقَتلِ الحُسَينِ عليه السلام حَتّى تَسيلَ عَلى خَدِّهِ، بَوَّأهُ اللّه ُ بِها في الجَنَّةِ غُرَفا يَسكُنُها أحقابا» هر مؤمنى كه چشمانش براى كشته شدن حسين(ع) گريان شود به طورى كه اشک بر گونههايش سرازير گردد، خداوند به سبب آن او را در غرفههاى بهشتى جاى دهد كه روزگاران درازى را در آنها به سر بَرَد. [صدوق، ثواب الاعمال، جلد ۱، صفحه ۱۸۰]